Wat is dat met al die zelfverklaarde strijders voor het sociaal belang? Een koffieshop die geen laptops meer wil binnen laten haalt het nationaal nieuws, en een paar studenten die de strijd aangaan met de smartphone worden onthaald als helden. Je voelt je tegenwoordig een paria als je bij het wachten op de bus wil nagaan hoe het nog is met je vrienden. Niet door er luidkeels mee te gaan bellen, wel door in alle rust even door je Facebook pagina te bladeren. En wat is er mis met iemand die Twitter raadpleegt om te zien wat er gebeurd is in de wereld? In vroeger tijden kocht je daarvoor een krant waardoor je buurman op de trein verplicht moest meelezen. Nu combineer je een leuk muziekje met het heet-van-de-naald nieuws op je telefoon. Maar omdat er een scherm aan te pas komt ben je dan plots een inciviek die het sociaal weefsel van onze gemeenschap in gevaar brengt.
Ik heb als bij wonder gedurende mijn ganse carriëre persoonlijkheidstesten allerhande weten te ontlopen. De verbazing was dan ook groot toen uit zo’n test op mijn 45 jaar bleek dat mijn Myers Briggs profiel start met een “I” voor Introvert, in plaats van de verwachtte “E”. Wie mij al eens voor een groep zien staan heeft of op en receptie zag rondfloreren zal even verbaasd zijn dat ik niet extravert ben. Dat betekent onder andere dat mijn batterijen opladen als ik op mijn eentje bezig ben, en dat ik energie verbruik om in de groep ‘sociaal’ te zijn. Daarom wil ik mij niet permanent terugtrekken op een onbewoond eiland, in tegendeel, ik hou van mensen rondom mij. Maar tegelijk laad ik door de dag heen graag mijn batterijen terug op met mentale rustpuntjes. Bijvoorbeeld door op mijn smartphone Twitter, Facebook, Pinterest of Instagram open te gooien en een beetje te swipen. Ik vind dat fijn, en volgens de statistieken vind je die eigenschap bij ongeveer de helft van de bevolking terug.
Bij deze dus een advies voor mensen die een rustige koffiebar willen openen. Een flink deel van je klanten houdt ervan om rustig achter de laptop te zitten zich terug te trekken in hun eigen wereld. Als je geen laptops wil zien, open dan een bruin café of een voetbal kantine. Daar komen meer extraverte types vermoed ik. En als je medestudenten voortdurend op hun smartphone zitten te swipen, dan is dat misschien omdat wat jij te vertellen hebt niet half zo interessant is als de Facebookverhalen van je medestudenten. Of omdat je toevallig vrienden hebt die geen energie krijgen van een dag tussen 150 medestudenten in een auditorium te zitten of ‘gezellig’ keuvelen met die trut van ginderachter die alleen kan zagen over hoe veel werk ze wel heeft.
En laat mij nu gerust, ik ga wat uit-zone-nen op Pinterest … prentjes kijken!
Uw vriend, Bert.
