Google has build a nice little online book explaining web technology. Anybody in the internet industry should probably know all of this, but refreshing your memory never hurts. This is particularly interesting if you work with digital agencies (like us) and you don't alway understand why some things are difficult and others are easy.

Check out "20 things I learned about browsers and the web"

Comment

Social Media Marketing

October 10, 2010

Comment

Wordt het internet weer vrij met Diaspora*?

October 1, 2010

Is Facebook de ultieme manier voor elke burger van deze planeet om zijn of haar plaatsje te claimen in de digitale wereld? Geen technische kennis nodig, gewoon een paar gegevens invullen en je profiel is aangemaakt. Je hoeft zelfs het kleur van je profielpagina niet te kiezen, internet voor iedereen. Maar de sociale sites, met Facebook op kop, liggen ook onder vuur.

De grote namen van het internet zijn tegen een sneltempo bezig met het veroveren van de digitale wereldbol. Er is een nieuwe vorm van kolonisatie aan de gang. Van de 28 tabs die momenteel op mijn browser open staan zijn er slechts 4 waar ik min of meer anoniem ben. Tien jaar geleden was inloggen iets exotisch, vandaag deemstert het anonieme, onafhankelijke web weg.

Op zich is er natuurlijk niets mis met je bekend maken op het web. De vraag is echter wie er de regels vastlegd voor wat er gebeurd achter het paswoord.

Neem nu Facebook: waar geen privacy is, waar de regels worden vastgelegd door een Amerikaans commercieel bedrijf, waar je geen eigenaar bent van de beelden of video’s die je online plaatst, waar je als adverteerder overgeleverd bent aan de willekeur van een anonieme moderator aan de andere kant van de wereld, vraag het maar aan de mensen van Studio Brussel die plots hun Facebook pagina zagen verdwijnen.

Nog zo’n ecosysteem is dat van Google. Je mag er niet aan denken wat er gebeurt als Sergeï en Larry beslissen je te bannen uit Google land omdat er kritisch stuk over de joodse aanwezigheid in Israel in je Google docs account staat. Weinig waarschijnlijk dat het gebeurt, maar er is geen wet ter wereld die ze tegen kan houden.

Tegelijk is de overheid bezig met het aan banden leggen van de rest van het vrije web. Wie in Frankrijk een paar keer betrapt wordt op het downloaden van vieze plaatjes waarvan achteraf blijkt dat de royalties niet betaald zijn, die heeft kans dan zijn internet verbinding wordt afgesloten. Of daar dan ook een internet-café verbod bij komt weet ik niet, maar de Facebook account van deze misdadiger kunnen ze wel afsluiten, hij mag toch niet meer op het internet.

En dan is er Diaspora*, een alternatief voor de gesloten sociale netwerken. Eentje dat je privacy in jouw handen legt, waarbij je zelf kan beslissen waar je gegevens staan of niet staan, eentje die je toelaat om je eigen Diaspora* op te zetten. Helemaal open source gebouwd natuurlijk, 100% transparantie. Er is nog hoop voor het web.

Ook voor de marketeer in het post-digitaal tijdperk is Diaspora* een zegen. Want de geloofwaardigheid van de huidige platformen begint ernstig te tanen. En dat is nu net wat we dachten opnieuw te kunnen herwinnen dankzij de digitale media. De mogelijkheid om een eerlijk verhaal te brengen dat mensen ervan overtuigd om voor jouw product, merk of dienst te kiezen. De mogelijkheid om een eerlijke conversatie aan te gaan die het beste wat er te vinden is naar boven brengt, en niet het merk met het grootste budget of de dienst met de beste politieke contacten.

Comment

Column Inside: Mag ik U ontvrienden aub?

July 6, 2009

Een schooldirecteur vertelde mij onlangs dat hij moest bemiddelen in een conflict tussen twee ouderparen die in een "social flame war" terecht gekomen waren via de online profielen. Iets wat eigenlijk begonnen was bij hun kinderen die klasgenoten zijn. Met afdrukken van weinig flatterende profielberichten werden beide partijen gewezen op hun onparlementair taalgebruik. Een genante bedoening daar zo in het kantoor van de directeur, gelukkig moesten ze die honderden mensen die online meelazen niet in de ogen kijken ...

Ons volledig netwerk van vrienden, collega's, zakenrelaties en familieleden is de voorbije maanden in één klap online gekatapulteerd. Mijn moeder zit nu gezellig op Facebook samen met mijn oude vriendinnetjes en nieuwe maten, en ze leest rustig mee wat mijn jonge collega's te vertellen hebben over uitspatting in de Charlatan in Gent. Een groot deel van de early-geeky-adopters uit België zijn mijn vrienden, maar de communicatie tussen @übergeek en de leden van de golfclub wil niet echt lukken. Ons digitaal netwerk begint meer en meer te lijken op een ouderwets trouwfeest waar verschillende clans verdwaasd naar de dansvloer zitten te kijken en zich om beurten afvragen wat ze daar zitten te doen.

Wie nu nog in Twitter stap behoort zowieso tot de meute die omschreven wordt als "after Oprah", digitale immigranten die dit sociaal netwerk pas ontdekten nadat godbetert Oprah Winfrey haar eerste tweet lanceerde (en daarbij de caps lock liet aan staan). En wat doe je dan, zo veel mogelijk vriendjes verzamelen want alleen is maar alleen. Snel de profielen van een paar bekenden scannen en toevoegen aan je lijstje. Vervolgens beginnen mensen ook jou te volgen. Joepie, ik ben populair! Maar voor je het weet ben je vriendjes met mensen naast wie je niet eens wil gaan neerzitten op de trein.

Meer discipline hebben we nodig! Mensen laten begrijpen dat sociale omgangsvormen digitaal even waardevol zijn als in de fysieke wereld. Waarom krijgt mijn dochter een uur les over "hoe schrijf ik een email" terwijl al haar communicatie verloop via Netlog en een occasionele SMS (als het discreet moet zijn)? Ik zal ze zelf dan maar leren dat vrienden maken online een betekenis heeft. Je deelt een stuk van je leven met die mensen, ze weten meer over jou dan je eigen moeder (tenzij die ook op Netlog zit natuurlijk). Gedraag je een beetje, gebruik je gezond verstand, wees beleefd.

Dus lieve mensen, als ik straks plots je vriendje niet meer ben, aanvaard dan hierbij op voorhand al mijn nederige excuses. Dat laatste grapje zal op een verkeerd moment gekomen zijn, of ik heb misschien gewoon slecht geslapen vannacht.

Dit gezegd zijnde, laat ons wel opletten dat Minister Q of een andere publiciteitszoeker deze column niet aanwendt om een wet te laten stemmen over digitale etiquette. Want voor je het weet kan je geen fuck meer doen online of de staatsveiligheid komt je internet kabel doorknippen zoals in Frankrijk.

Comment

De Morgen vergeet Tesla in artikel over eco-auto

May 24, 2009

Net een artikel gelezen over eco-auto's in DM Magazine, en er is nergens sprake van Tesla. Vreemd vind ik dat. Is de journalist enkel naar Frankrijk gemogen om op kosten van Peugeot en Renault te gaan eten, maar niet naar California? Of werkte zijn internet verbinding niet tijdens het schrijven (met al die besparingen daar bij De Morgen, je weet maar nooit).

Hij spreekt dus niet over de enige in serie gebouwde (en dus verkrijgbare) electrische auto op de markt vandaag, namelijk die van het merk Tesla. Een auto die nu al meer dan 300 kilometer rijdt op een volle batterij, en binnen de 3,5 uur is opgeladen, dat is toch al een best bruikbaar voertuig. Toegegeven, de Tesla Roadster (waarmee ik een proefrit deed) kost bijna 100 000 euro en is dus niet voor iedereen weggelegd, maar over twee jaar komt Tesla met de Model S en met een prijs van rond de 50 000 euro voor een luxe middenklasser bereiken ze al een veel breder publiek. Trouwens, Tesla was deze week nog in het nieuws omdat Mercedes voor 10% in Tesla stapte.

Een gemiste kans toch, want de meeste klassieke constructeurs blijven aanmodderen met hybrides die uiteindelijk niet écht het verschil maken (ik reed ooit een dag rond met een Prius en verbruikte bijna 7 liter benzine/100 km).

Comment

2 Comments

Wolfram Alfa thinks I might be Eisenhower

May 17, 2009

I still have to discover the true power of Wolfram Alfa, but it's kinda fun to play with.

2 Comments

6 Comments

Rounding up the Tesla test findings ...

April 21, 2009

The Tesla test drive was organised at the occasion of the "Top Marques" show where a line up of super cars were put on display. The relatively small room (for a car show that is) was packed with Aston Martin's, Lambo's, concept cars and tuned models ranging from Bentleys to an old Mini. Among all of these wide-bodied dreamcars the Tesla roadster looked like a go-cart somebody had foregotten. It's a good looking little car but not impressive at all compared to e.g. the Koenigsegg. However, the Tesla was the only series build (20 pieces per day) full electric car on the show.

The Tesla roadster is based on the Lotus Elise, hence the similar look. Because the car has been redesigned completely to house the electric motor and batteries, the production model today only has about 10% Lotus blood left. Still, a 1,86m guy like me needs to demonstrate some flexibility to get in. Once seated however the two-seater is quite comfortable. Switching on the engine takes a small procedure with the brake pushed down (turn key, wait for car to wake up, twist key once, no sound), next shift into gear (one gear only) and you're ready to roll. And this is where an amazing experience started.

I let go of the brake and the car slowly rolled away without making a sound. Gliding into the city traffic passing a line-up of muscle cars we once again remained unnoticed. Everybody looked at the guy desperately trying to keep the engine of the Lamborgini running while he moved the thing off the parking and at the same time one of the many Ferraris in the traffic jam competed for even more noise. And the Tesla, the Tesla whisked by like a ghost. Appart from the tough steering at low speeds (no comfortable assistence) the roadster is child's play to drive. Push down the peddle and it rolls, take off your foot and it slows down quickly while using the energy to charge the batteries again.

Out of the traffic and on to a deserted uphill road the Tesla really came to life. This is when the go-cart transformed into a bumper car on speed. Do you remember that feeling sliding back in your seat when your dad took you in the bumper cars for the first time, well that's exactly what you feel when you hit the gas (well, electricity) launching the Tesla. The electric engine gives 100% torque from the first instance, and that is an amazing experience for someone used to revving up a combustion engine to get it to it's optimal torque level. Good thing the traction controll kept me right where I wanted to be (in the first lane). In seconds the sports car hit the 100km/h mark and the only sound I heard was wind, fabulous.

It feels like this is what cars were always meant to be. Everything about the Tesla is logical and simple. Torque when you need it, no noise, no pollution. No mechanical parts so the the engine is expected to keep up for about a million kilometers. Maintenance is only really needed to check stuff like suspension, tires, etc. The only weak point is the battery, although Tesla has done a decent job. It lasts for about 340km and is recharged in 3,5 hours. Largely sufficient for say 90% of the time. But it will not take you to the South of France and after 5 years or 150 000 kilometers it needs to be replace (at a 10 000 euro cost). But at the same time you only consume 10 euro of electricity to get a full battery.

So am I going to buy a Tesla? I guess I will. I'm almost sure I'll go for the Model S but if I can find a way to finance it, I would love to get my hands on a roadster. Of course the roadster is a great car for spoiled car lovers, not your friend for daily commutes. The Model S however, will be considerably cheaper and offer everything a good housefather needs. I just need to decide what I want to be ...

6 Comments

Comment